Στο ίδιο έργο θεατές, θα έλεγε κανείς, συνοψίζοντας το χθεσινό 1-1 του Παναθηναϊκού με την Κηφισιά και τη νέα «γκέλα» η οποία τον οδηγεί σε μια κατάσταση μεγάλης εσωστρέφειας, πλέον...
Με συνέπειες τόσο στην ψυχολογία ομάδας και κόσμου, ενώ παράλληλα του κοστίζει και σε βαθμολογικό επίπεδο, δεδομένου ότι μιλάμε για -άλλους- δύο χαμένους βαθμούς στην τελική ευθεία της κανονικής διάρκειας της Stoiximan Super League!
Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, άλλωστε, όταν μιλάμε για σταθερά προβληματική εικόνα; Το είχαμε επισημάνει και στο τελευταίο σημείωμα, με αφορμή την πρόκριση επί του ΠΑΟΚ στο Κύπελλο Betsson. Άλλο πράγμα το -όποιο- αποτέλεσμα, άλλο η εμφάνιση.
Το ίδιο θα ίσχυε, λοιπόν, ακόμα μια φορά. Ακόμα και αν ο Παναθηναϊκός κέρδιζε την ομάδα των βορείων προαστίων στη Λεωφόρο. Τα πολλά, επαναλαμβανόμενα και αδικαιολόγητα λάθη που συνεχίζει να κάνει υπερισχύουν της απώλειας των δύο πόντων…
Το αποτέλεσμα και η «μεγάλη» εικόνα
Σε επίπεδο ανάλυσης του αγώνα, η εύκολη -αλλά και ρεαλιστική για να είμαστε δίκαιοι- ανάγνωση του έχει να κάνει με το… τετράλεπτο της καταστροφής, 64’-68’.
Εκεί όπου με την επιπόλαιη και ανεξήγητη αποβολή του Μπαρτ Σένκεφελντ, σε μια φάση όπου ο Ολλανδός στόπερ έπρεπε και μπορούσε να χειριστεί καλύτερα, αλλά και το αψυχολόγητο αυτογκόλ του Γουίλιαν Αράο -υπό την έννοια ότι δεν υπήρχε κίνδυνος και ο Γιούρι Λοντίγκιν ήταν έτοιμος να βγει και να μπλοκάρει- γκρεμίστηκαν όλα.
Υπήρξε και το ακυρωθέν γκολ του Σεμπαστιάν Παλάσιος, για… εκατοστά λίγα λεπτά νωρίτερα, με το οποίο οι «πράσινοι» -νόμιζαν ότι- θα μπορούσαν να έχουν «καθαρίσει» το παιχνίδι με την Κηφισιά, η οποία δεν είχε απειλήσει καθόλου. Με την συνέχεια, βέβαια, να είναι αντιστρόφως ανάλογη και να γλιτώνουν ακόμα και από ήττα, χάρη στον Λοντίγκιν…
Θα ήταν λάθος και μάλιστα μεγάλο, όμως. αυτή η προσέγγιση. Σαν και αυτά που καταγράφουμε πως κάνει ο Παναθηναϊκός. Δεν (του) έτυχε πρώτη φορά, βλέπετε... Αντιθέτως, μέσα σε μια εβδομάδα, κατάφερε να απωλέσει τέσσερις πόντους, γνωρίζοντας δύο οδυνηρές ισοπαλίες και μια ήττα -από τον «δικέφαλο του Βορρά», για να μην ξεχνιόμαστε…- μέσα στο «Απόστολος Νικολαΐδης».
Με την Λαμία ήταν εκείνος που είχε το αριθμητικό πλεονέκτημα, αλλά δεν μπόρεσε να το εκμεταλλευτεί. Τώρα, η… μπίλια έκατσε ανάποδα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Όπως ίδια ήταν η εν γένει «υπεροπτική» αντιμετώπιση μιας ακόμα αναμέτρησης από όλη την ομάδα απέναντι σε θεωρητικά μικρότερο αντίπαλο, θεωρώντας πως η νίκη θα έρθει… μόνη της!
Όπως εξίσου ακατανόητο ήταν το γεγονός ότι η ομάδα του Φατίχ Τερίμ «έφαγε» και χθες αντεπίθεση, μετά από… δική της εκτέλεση κόρνερ. Καθώς δεν υπήρξε και πάλι ένας παίκτης που θα φρόντιζε να ανακόψει τον αντίπαλο. Είτε λόγω της μη ύπαρξης σχετικής οδηγίας, είτε επειδή αυτή δεν εφαρμόστηκε, ένα και το αυτό.
Το γεγονός, δε, πως ο Παναθηναϊκός έφτασε στα τελευταία λεπτά να παίζει με… έναν χαφ και τέσσερις «επιτιθέμενους» αφενός οφείλεται στην… πρεμούρα για το 2-1, αφετέρου ακουμπάει στην εν γένει νοοτροπία του προπονητή του. Ρίσκο και… Άγιος ο Θεός, παρότι θα μπορούσε αναμφίβολα να πάει σε πιο λελογισμένες επιλογές. Ωστόσο, ούτε και αυτό είναι κάτι που βλέπουμε για πρώτη φορά, χωρίς να σημαίνει πως «δικαιολογείται» ο Τούρκος τεχνικός.
Τέλος, από την στιγμή που σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι τέτοια, τίθεται, προφανώς, και θέμα προετοιμασίας. Πνευματικής αλλά και αγωνιστικής, με το βάρος να πέφτει στο τεχνικό επιτελείο για την ελλιπή προσοχή στον εκάστοτε «μικρό» αντίπαλο, αλλά και στους ποδοσφαιριστές!
Κοντολογίς, ναι μεν δεν υπάρχει το… παλιό ρητό των καφενείων «δηλαδή θέλει προπονητή για να κερδίσει την -όποια- Κηφισιά;», από την άλλη όμως, θα πρέπει και οι παίκτες να καταλάβουν… που βρίσκονται. Τι διακυβεύεται, ποιοι στόχοι έχουν τεθεί για φέτος από την ομάδα και πως κινδυνεύουν να τους χάσουν.
Είναι κι αυτοί «υπόλογοι», ως μέρος ενός συνεχιζόμενου προβλήματος, με την ανεξήγητα χαλαρή εικόνα που βγάζουν, παρότι δεν έχουν κερδίσει ακόμα απολύτως τίποτα. Πιθανότατα εκεί έγκειται και η απόφαση της διοίκησης να τους επιβάλλει πρόστιμο, ενώ προηγουμένως τους είχε επιβραβεύσει με ένα πριμ…
Μπορεί, με βάση την… πεπατημένη
Και τώρα, τί; Από το 5Χ5, μετά την εκτός έδρας νίκη των «πράσινων» επί του Πανσερραϊκού, φτάσαμε να βρίσκονται στο -3 από την πρωτοπόρο ΑΕΚ, αλλά και δύο βαθμούς πίσω από τον δεύτερο ΠΑΟΚ.
Προφανώς, μια νίκη απόσταση από την κορυφή δεν συνιστά καταστροφή, ούτε είναι… απαγορευτική διαφορά δεδομένου πως ακολουθούν και τα playoffs όπου θα κριθούν τα πάντα.
Βέβαια, για να ξέρουμε και τι… γράφουμε, τα playoffs φαντάζουν πολύ μακριά ακόμα! Η εικόνα του Παναθηναϊκού το τελευταίο διάστημα είναι τέτοια που αφενός μας οδηγεί σε αυτή την διαπίστωση. Αφετέρου, όπως επισημάναμε και νωρίτερα, καθιστά αμφίβολο ακόμα και το 2Χ2 απέναντι σε Άρη στη Λεωφόρο και ΟΦΗ στην Κρήτη…
Από την άλλη, υπάρχει και μια εικόνα ακόμα που μπορεί να αφήνει μια αισιοδοξία μέσα στην γενικότερη… μαυρίλα των ημερών. Αυτή των ντέρμπι, όπου επί των ημερών Τερίμ βγάζει μια δυναμική, παίρνει αποτελέσματα και δείχνει ότι έχει τον τρόπο να τα καταφέρνει!
Πάνω σε αυτήν καλούνται να «πατήσουν» άπαντες, διορθώνοντας βέβαια πρωτίστως την… στρεβλή εικόνα τους στα δύο εναπομείναντα -και αυτά... «μικρομεσαία»- παιχνίδια, για να τελειώσουν όπως πρέπει και να φτάσουν στο τέλος στον στόχο της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Αν δουν τον Άρη… Ολυμπιακό και τον ΟΦΗ… ΑΕΚ, θα έχουν κάνει το πρώτο βήμα προς την σωστή κατεύθυνση.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
